دل شکسته من
من درمیان شهرتوتهناشده بودم
تهناو،دلشکسته ورسواشده بودم
شبهازخیال تونیاـــسود،دوچشمم
اندرطلبت دـــست تــمناشده بودم
شاعر،شعرشدم چون غـــزل ناب
جرایبه لبت گشته وزیباشده بودم
یک صبح نهادم قدمم سوی حریمت
دیدی؟که چوشوریده،وشیداشده بودم
یک لحظه نشستم بکناری توبچشمت
لیلی وش،وشیرین،وزلیخاشده بودم
صدــناله ناگفته قــــــلبم به لب افسرد
چون خنده گم چشته میناه شده بودم
آشـــفــــــته،ونالــــــــــیده،ناکام توبودم
مجنون صفت ازعشق توپیداشده بودم
تاچند(صمـــــــیم)ترک وطن کردی توازما
برگردبه نزدم غمــــی دنـــــــیاشده بودم
((صمیم))